HISTORIA PLACÓWKI- wczoraj i dziś…

1916r – ks. Prałat Wojciech Owczarek nabył poza miastem przy lesie działkę ziemi.

1922 – został zbudowany jednopiętrowy dom murowany.

1930 – w erygowanym kanonicznie domu siostry otworzyły ochronkę dla najbiedniejszych dzieci Włocławka.

Przyjęto 65 dzieci w wieku od 2-7 lat.

1994 – po wojnie światowej prowadziły kurs kroju i szycia dla dzieci oraz otworzyły dom dziecka dla sierot wojennych - polskich i niemieckich (30dzieci)  i jednocześnie przedszkole (ok.90 dzieci).

W marcu 1952r władze państwowe, współdziałające z milicją, przejęły dom dziecka i przedszkole wówczas praca sióstr zacieśniła się do prowadzenia gospodarstwa jako głównego źródła utrzymania nowicjatu oraz trykotarni i pracowni krawieckiej.

W kilka lat później siostry podjęły prace biurowe w Kurii Biskupiej.

1980 – przedszkole państwowe zakończyło działalność w naszym domu, pomieszczenia zostały udostępnione dla katechezy parafialnej.

W latach 1992-2001 przeprowadzono kapitalny remont w dwóch budynkach mieszkalnych, mniejszy służył jako dom rekolekcyjny dla sióstr  i dziewcząt ( 1995-2001 ), oraz jako internat dla uczennic z Gimnazjum im. J. Długosza (2002-2003).

DOM DZIECKA – dzisiaj.

Dom Dziecka im. ks. Bp. Wojciecha Owczarka prowadzony przez Caritas Diecezji Włocławskiej przy ul. Leśnej 2a, rozpoczęło swoją działalność opiekuńczo-wychowawczą 1 kwietnia 2007r. Budynek przeznaczony na placówkę   jest własnością Zgromadzenia Sióstr Wspólnej pracy od Niepokalanej Maryi. Dom przeznaczony jest dla 14 dzieci od 3-18 roku życia.

Powstanie nowej placówki wynika z potrzeby społeczeństwa Włocławka, a jej głównym celem jest stwarzanie życzliwego, bezpiecznego domu, który zrekompensuje dzieciom brak ciepła, miłości i troski ze strony ich rodziców.

Dom Dziecka im. ks. bp. Wojciecha Owczarka pełniąc rolę opiekuńczo-wychowawczą wobec przebywających tutaj dzieci kieruje się przesłaniem ks. Bp. Wojciecha Owczarka patrona placówki:

„Jeżeli zaniedbamy wychowanie w duchu zasad katolickich i polskich, smutna przyszłość rysuje się przed nami. Musimy wszyscy zakasać rękawy i wziąć się do wytężonej pracy i zdobyć się na bohaterskie wysiłki, które nieraz samemu tylko Bogu będą znane”.

Od samego początku staramy się wychowankom pozbawionym miłości i zainteresowania w rodzinnych domach stworzyć dom, w którym mogą czuć się u siebie.

W swojej działalności kierujemy się wartościami chrześcijańskimi, realizujemy zadania stawiane przez otaczającą rzeczywistość, uwzględniając potrzeby wychowanka i jego możliwości.

W naszym domu praca wychowawcza skupia się  w trzech głównych obszarach:
- opiekuńczym,
- dydaktycznym,
- wychowawczym.

Obszar opiekuńczy:

to działanie wychowawcy stwarzające poczucie bezpieczeństwa i przynależności wychowanka, to utrzymanie więzi rodzinnych i kształtowanie właściwych postaw społecznych.

Obszar dydaktyczny:

to organizacja nauki własnej, wyrównywanie braków i zaniedbań, motywowanie i budzenie zainteresowań.

Obszar wychowawczy:

to działanie wychowawcy zmierzające do ustalenia hierarchii wartości. Zaburzenia tych wartości są spowodowane wczesnymi przeżyciami dzieci, często niezależnymi od nich, których ciężar przekracza ich możliwości psychiczne. Chodzi głównie o wspieranie rozwoju każdego dziecka poprzez rozwijanie zainteresowań, nabywanie umiejętności społecznych i wydobywanie z nich tego, co dobre i piękne.

W pracy opiekuńczo-wychowawczej, współpracują z z siostrami wychowawcy świeccy. Charakter placówki stawia przed nimi wymagania szczególnych umiejętności pedagogicznych, kreatywność i pomysłowość w działaniu, a także przekazywaniu młodym ducha radości.

Wszyscy jesteśmy przekonani, że dzieciom należy stworzyć bezpieczne dzieciństwo, a także zapewnić mądre dojrzewanie do dorosłości: Dzieciom potrzebna jest bowiem miłość, troska i nadzieja na lepsze życie.